Anime bardzo przyjemne. Momentami lekko dziwaczne, sztuczne lub przedramatyzowane, ale nie wymknęło się to nigdy spod kontroli. Oczywiście pod koniec musieli dać zamieszanie rodem z Ohany, ale dało się to jakoś przełknąć, a słodko gorzkie życiowe zakończenie było w pełni satysfakcjonujące.
Żałuję strasznie, że nie rozwinęli lekko zarysowanego wątku romansowego, bo strasznie mi się spodobał i liczyłem na coś więcej. Zyskali by sporo w moich oczach, gdyby to ładnie pociągnęli. Uśmiałem się też na motywie tych rangersów, a zwłaszcza na tej scenie z torebką (kto oglądał, ten wie). Gościa z lekka przytkało, pewnie się poczuł jakby trafił do serialu. Na minus motyw z tym Włochem i resztą muzyków oraz całe grono postaci z kijem w tyłku. Dobrze, że chociaż na koniec się trochę zmienili.
Z 5 głównych bohaterów polubiłem 4, bo niestety Atsuhiro mi nie przypadł do gustu (poza jedną sceną z rangersami) i wydawał się taki dodany na siłę. Najbardziej jednak doceniam blondi. Konatsu z tym swoim spontanem, energią i zakręceniem była wspaniała. Bardzo lubię takie osoby, bo wnoszą wiele radości do życia. Warto z takimi trzymać. Świetna też ta nauczycielka w ciąży. Przypomniała mi jedną moją polonistkę. Mało jest takich przyjaznych nauczycieli z powołaniem i dopiero jak się na takiego trafi, a potem go zabraknie, to się go docenia (choć ja nie narzekam, akurat miałem sporo szczęścia z nauczycielami w swoim szkolnym życiu). Cała reszta... cóż... była.
Graficznie jedni mówią że dobrze, drudzy że standard, ale na pewno szczegółowość teł, tak charakterystyczna dla P.A.Works, była na naprawdę wysokim poziomie. Muzycznie przeciętnie. Gdybym się nastawił na muzyczne anime, to czuł bym zawód, ale podszedłem do tego bardziej jak do okruszków i było dobrze, a piosenek słuchało się przyjemnie.
Jak macie trochę czasu, to polecam. Jak nie, to trudno, ale nic szczególnie wybitnego raczej nie stracicie. Ode mnie 7+/10.
↧